hiçbir yere sığamamak

bütünüyle mecazi bir ifadedir. içiniz öyle bi' sıkılır ki değil odaya eve sığamazsınız. hatta belki evrene. öyle bi ağırlık olur göğsünüzde. hem hiçbir şey yapmayasınız hem çok şey yapasınız gelir. oturup halının desenini inceler yada daha vahimi ne dediğini bile anlamadan televizyona bakarsınız boş boş. gariptir o his. hem saatlerce içinizi dökesiniz gelir hem bir daha konuşmayasınız. o an dünya üzerinde sizi daha iyi hissettirecek ne bi insan ne de bi yer yokmuş gibi gelir. tam bi çaresizlik durumudur. hayatınızda kendinizi o kadar çaresiz hissettiğiniz ender anlar olur. ve malesef ya sessiz bir şekilde oturup beklemeniz yada annenize sarılmanız gerekebilir. çok daha üzücü olanı o an ikisini de yapacak gücü kendinizde bulamayabilir ve hala bir ümit bu yazıyı okuyor olabilir yada benim gibi yazabilirsiniz..

genellikle bacaklarımı koyacak yer bulamam koltukta uyurken iki kere koltuk uçlarını kırdım. (bkz: mecaz yapmamak)

insanın kendini hayallerine düşlerine sığdırıp, bulunduğu bulunacağı yere sığdıramaması durumudur

tüm dertler akıntılar üst üste gelir. ve sen nereye gidersen git orası san hep dar gelir. çevrendekiler bilir sıkıntını, sana yardim etmek isterler ama içindeki kendinle olanı savaşını sadece sen yenebilirsin. kendime bu yolda başarılar diliyorum..

O kadar sığamıyorum ki sadece odama evime değil bu şehre sığamıyor gibiyim. Sanki bir ben fazlalık geliyorum da herkes bana yükleniyor herkes benden çıkarıyor öfkesini hıncını üzüntüsünü. Geçmek bilmiyor hatta gün geçtikçe daha da artıyor bu his.

Sıkılıyorum, daralıyorum. İsyan ediyorum isyan

Böyle derin bir boşluğa düşersin. Nefes alamazsın. Konuşmak istersin, başını birinin omzuna koymak istersin kimse olmaz. Ağlamak istersin, ağlarsın. Yalnız olduğunu yeniden fark edersin, daha çok bağıra bağıra ağlarsın. Bir şey yapmak istersin, yerinden kalkamazsın. Dersin gideyim, kalkayım bi en azından balkona çıkayım, ayakların seni taşımaz. Duvarlar sanki düşman olmuş gibi durur. Daha bi soğuktur, daha bi taş. Kalbin hızlıca çarpar, sakinleşemezsin. Nefes alsam düzelirim belki dersin, aldığın nefes ciğerini öyle bi acıtır ki, oturur yine ağlarsın. İşte öyle bir his.